Francuski pisarz François Mauriac (1885 – 1970), jeden z
największych pisarzy katolickich XX wieku, laureat literackiej
Nagrody Nobla (1952) w powieści „Życie Jezusa” w jednym z fragmentów
pyta: „Co rozumieli uczniowie, którzy przed chwilą spożywali to
Ciało i tę Krew? Syn Człowieczy był z nimi przy stole i jednocześnie
każdy z nich czuł Go w sobie samym, czuł, jak pulsuje życiem, jak
goreje niby płomień, który jest orzeźwieniem i rozkoszą. Po raz
pierwszy na tym świecie dokonał się cud posiadania Tego, którego się
umiłowało, wcielenia się w Niego, żywienia się Nim, zjednoczenia się
z Jego istotą, przekształcenia się w Jego żywą miłość.
Adorując Jezusa módlmy się, aby i w nas dokonał się cud posiadania
Tego, którego pragniemy miłować, wcielenia się w Niego, żywienia się
Nim, zjednoczenia się z Jego istotą, przekształcenia się w Jego żywą
miłość”.
Przed Najświętszym Sakramentem pytajmy siebie, jak wygląda moje
przymierze z Bogiem? Nie stawiajmy Panu Bogu pytań. Przeanalizujmy
raczej – jakie zawiedzione nadzieje, interesy przeszkadzają nam być
blisko Niego. Panie Jezu, wzywasz mnie nie do tego, abym od razu coś
robił, lecz abym był z Tobą. Mogę być organizatorem wielkich
uroczystości religijnych jak np. ŚDM, a jestem daleko od Boga. Może
widzę w tym jakiś interes? Mogę działać, ale najważniejszy jest mój
osobisty kontakt z Bogiem.
Nie mogę jednoczyć ludzi z Bogiem, jeżeli moje przymierze z Bogiem
jest zerwane. Czy nie jestem zbytnio nastawiony na sukces? Jak
zachowuję się w obliczu porażki? Dobrze przeżyta porażka uczy więcej
niż sukces. Czy nie zabiegam, aby ludziom się przypodobać? Jeżeli
ludzie poklaszczą, to już otrzymaliśmy nagrodę. W niebie już jej nie
będzie. Są ludzie, którzy nic nie robią, a których jedynym zajęciem
jest mieć za złe. Czy nie należysz do nich? Nie przerzucajmy na
innych swoich emocji, jak się nam coś nie udało. Prośmy o wolność
serca. Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serce moje według Serca
Twego.
Adorując Jezusa przezwyciężajmy przyzwyczajenia, nawet pewną
religijną rutynę. Zachowujmy ciszę i skupienie. Pozwólmy Jezusowi
działać.
opr. Jadwiga Kulik
do góry